પ્રતીકાત્મક તસ્વીર / UNSPLASH

પ્યુ રિસર્ચ સેન્ટરના તાજેતરના અભ્યાસ મુજબ, યુનાઇટેડ સ્ટેટ્સમાં ભારતની બહાર સૌથી વધુ સંખ્યામાં વિદેશી જન્મેલા હિંદુઓ છે, જેમાં 2.6 મિલિયન છે, જે વૈશ્વિક હિન્દુ સ્થળાંતર વસ્તીના 19 ટકા છે. 

હિંદુ સ્થળાંતર કરનારાઓ વૈશ્વિક સ્થળાંતર વસ્તીના એક નાના ભાગનું પ્રતિનિધિત્વ કરે છે, જે તમામ આંતરરાષ્ટ્રીય સ્થળાંતર કરનારાઓમાં માત્ર 5 ટકા છે, 2020 સુધીમાં 13 મિલિયન હિંદુઓ તેમના જન્મ દેશોની બહાર રહે છે. 

વૈશ્વિક સ્તરે હિંદુ સ્થળાંતરકારો માટે સૌથી સામાન્ય સ્થળાંતર માર્ગ ભારતથી યુનાઇટેડ સ્ટેટ્સ સુધીનો છે. આશરે 1.8 મિલિયન હિંદુઓએ આ પ્રવાસ કર્યો છે, જે 2020 સુધીમાં U.S. માં તમામ ભારતીય ઇમિગ્રન્ટ્સના 61 ટકા હિસ્સો ધરાવે છે.

ઉત્તર અમેરિકાએ 1990 અને 2020 ની વચ્ચે હિન્દુ સ્થળાંતરકારોમાં નોંધપાત્ર ઉછાળો અનુભવ્યો હતો, જેમાં સંખ્યા 0.8 મિલિયનથી વધીને 3.0 મિલિયન થઈ હતી, જે 267 ટકાનો વધારો દર્શાવે છે. આ તીવ્ર વધારો મુખ્યત્વે યુ. એસ. (U.S.) માં ભારતમાં જન્મેલા હિંદુઓની વધતી જતી વસ્તીને કારણે થયો હતો, જે 0.3 મિલિયનથી વધીને 1.8 મિલિયન થઈ હતી.

ભારત, જ્યાં હિંદુઓ ધાર્મિક બહુમતી ધરાવે છે, તે હિંદુ સ્થળાંતર કરનારાઓ માટે ટોચનું સ્થળ છે. તમામ હિંદુ સ્થળાંતર કરનારાઓમાંથી આશરે 22 ટકા અથવા 30 લાખ લોકો ભારતમાં સ્થળાંતર કરી ચૂક્યા છે.

આ વલણ, ભારત, પાકિસ્તાન અને બાંગ્લાદેશની અંદર અને બહાર હિંદુઓ સાથે સંકળાયેલી અન્ય સ્થળાંતર પદ્ધતિઓ સાથે, મોટા ભાગે 1947માં ભારતના ભાગલાનું પરિણામ છે. આ ઉપખંડ મુખ્યત્વે હિંદુ ભારત અને મુખ્યત્વે મુસ્લિમ પાકિસ્તાનમાં વહેંચાયેલો હતો, જેમાં બાંગ્લાદેશ 1971માં પાકિસ્તાનથી અલગ રાષ્ટ્ર તરીકે ઉભરી આવ્યું હતું.

ભારતના ભાગલા દરમિયાન સરહદોની પુનઃરચના નોંધપાત્ર સ્થળાંતર તરફ દોરી ગઈ. પાકિસ્તાન અને બાંગ્લાદેશમાં રહેતા લાખો હિંદુઓ ભારતમાં સ્થળાંતરિત થયા, જ્યારે ભારતમાંથી લાખો મુસ્લિમો પાકિસ્તાન અથવા બાંગ્લાદેશમાં સ્થળાંતરિત થયા.

ભારત સિવાય માત્ર નેપાળ અને ભૂતાન એવા દેશો છે જ્યાં હિંદુઓનું સૌથી મોટું સ્થળાંતર જૂથ છે. જો કે, આ દેશોમાં પ્રમાણમાં ઓછી વસ્તી છે અને તે હિંદુ સ્થળાંતર કરનારાઓ માટે મુખ્ય સ્થળો નથી. ભારતના પડોશી દેશોમાં, ફક્ત પાકિસ્તાન હિંદુ સ્થળાંતર કરનારાઓ માટે ટોચના 10 સ્થળોમાંનું એક છે, જેમાં 9,40,000 હિંદુઓ રહે છે.