પ્રતીકાત્મક તસ્વીર / Courtesy Photo

યોગ: આધુનિક જીવનમાં ધ્યાન અને નિશ્ચયનું માધ્યમ

આજના ઝડપી જીવનમાં, જ્યાં ટૂંકા સ્વરૂપના મીડિયા અને ઝડપથી બદલાતા ટ્રેન્ડ્સનો ઘોંઘાટ સતત ચાલે છે, ધ્યાન કેન્દ્રિત અને નિશ્ચયી રહેવું એક પડકાર બની ગયું છે. ડોપામાઇનનું સ્તર વધારવા માટે રચાયેલા એલ્ગોરિધમ્સે અનંત ડૂમસ્ક્રોલિંગ અને ઘટતા ધ્યાનની સમસ્યાને વધારી છે. આવા સમયમાં, યોગ એક એવી કળા અને પ્રથા બની રહી છે, જે યુવાનોને સ્થિર, ધ્યાની અને નિશ્ચયી જીવન જીવવામાં મદદ કરે છે. નીચે આપેલા ત્રણ વ્યક્તિઓના અનુભવો યોગના મહત્વને પ્રકાશિત કરે છે.

નીલ કુરા, 17, ધ એકેડેમી ઓફ સાયન્સ એન્ડ ટેક્નોલોજી, વૂડલેન્ડ્સ, ટેક્સાસ

નીલ કુરા, 17 વર્ષના વિદ્યાર્થી, યોગને એક એવી પ્રથા તરીકે વર્ણવે છે, જે શારીરિક કસરતથી આગળ વધીને શરીર, શ્વાસ અને મનની શિસ્ત બની જાય છે. તેમના મતે, યોગ એક સર્વગ્રાહી અભિગમ છે, જે વર્તમાન ક્ષણમાં જીવવાનું શીખવે છે. નીલે એસએટીની તૈયારી દરમિયાન યોગનો અભ્યાસ (સુદર્શન ક્રિયા યોગ) શરૂ કર્યો, જેનાથી તેમની એકાગ્રતામાં નોંધપાત્ર સુધારો થયો. માત્ર બે અઠવાડિયામાં, દરરોજ અડધો કલાક યોગ કરવાથી તેમનું મન શાંત થયું, તણાવ ઘટ્યો અને જીવનશૈલીમાં સકારાત્મક ફેરફારો થયા. નીલ માને છે કે યોગે તેમને માત્ર શૈક્ષણિક રીતે જ નહીં, પરંતુ જીવનના પડકારોનો સામનો કરવાની રીતમાં પણ પરિવર્તન લાવ્યું છે. તેમના મતે, આજના ઝડપી વિશ્વમાં યોગ એક આવશ્યક પ્રથા છે, જે ધ્યાન અને નિશ્ચય સાથે જીવન જીવવામાં મદદ કરે છે.

રંજન àªµà«‡àª²à«àª¦àª‚ડી, 25, એક્સેન્ચર, હ્યુસ્ટન, ટેક્સાસ

રંજના વેલુદંડી, 25 વર્ષની યુવતી અને એક્સેન્ચરમાં કાર્યરત, યોગને તેમના જીવનનો આધારસ્તંભ માને છે. હાઈસ્કૂલના દિવસોથી શરૂ કરેલી યોગ સાધનાએ તેમને કોલેજના પડકારો અને હ્યુસ્ટન હિન્દુ યુથ કેમ્પસ જેવી સમુદાયિક પ્રવૃત્તિઓમાં નેતૃત્વ ભૂમિકા નિભાવવામાં મદદ કરી. ભગવદ્ ગીતાના શ્લોક “યોગઃ અનિર્વિણ્ણ ચેતસા” (યોગ એ અણનમ મનથી આશા અને નિશ્ચય સાથે અનુસરવામાં આવે છે)એ તેમને તણાવની પરિસ્થિતિઓમાં પણ યોગ સાધના ચાલુ રાખવા પ્રેરણા આપી. વધુમાં, પતંજલિ યોગસૂત્રનું “હેયં દુઃખં અનાગતમ્” (ભવિષ્યના દુઃખને ટાળવા માટે સભાન પગલાં લેવા) તેમને ધ્યાનપૂર્વક અને લક્ષ્યલક્ષી રહેવામાં મદદ કરે છે. રંજના યુવાનોને યોગની જીવનશૈલી અપનાવવાની ભલામણ કરે છે.

નીતિકા વેલુદંડી, 21, એ એન્ડ એમ કોલેજ સ્ટેશન, ટેક્સાસ

નીતિકા વેલુદંડી, 21 વર્ષની કોલેજ વિદ્યાર્થીની, યોગને શરૂઆતમાં શારીરિક અને માનસિક ફિટનેસ માટે અપનાવ્યો હતો, પરંતુ ધીમે ધીમે તે જીવનના દરેક તબક્કે માર્ગદર્શન આપતી શાણપણની પ્રણાલી બની ગયો. કોલેજના શરૂઆતના દિવસોમાં, સ્વતંત્ર જીવન અને સમયનું સંચાલન પડકારરૂપ હતું. પરંતુ પ્રાણાયામની નિયમિત પ્રેક્ટિસે તેમના તણાવ અને માનસિક દબાણને ઘટાડ્યું. ભગવદ્ ગીતાના પોડકાસ્ટ અને એસવીવાયએએસએના યોગ માર્ગદર્શનથી તેમને “સમત્વં યોગ ઉચ્યતે” (યોગ એ સંતુલન છે) અને “યોગ કર્મસુ કૌશલમ્” (યોગ કાર્યમાં કુશળતા છે) જેવા સિદ્ધાંતો સમજાયા. આનાથી તેમનું શૈક્ષણિક પ્રદર્શન અને સંબંધોમાં સુધારો થયો, અને તેઓ તણાવમુક્ત અને સંતુલિત જીવન જીવી શક્યા.

નિષ્કર્ષ

આ ત્રણેય વ્યક્તિઓના અનુભવો દર્શાવે છે કે યોગ માત્ર શારીરિક કસરત નથી, પરંતુ એક એવી જીવનશૈલી છે, જે ધ્યાન, સંતુલન અને નિશ્ચય સાથે જીવન જીવવામાં મદદ કરે છે. આજના ઝડપી વિશ્વમાં, યોગ યુવાનો માટે એક આવશ્યક સાધન છે, જે તેમને તેમની શ્રેષ્ઠ અને સભાન સ્વરૂપે જીવવા માટે સશક્ત બનાવે છે.