ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਔਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਆਮ ਆਬਾਦੀ ਨਾਲੋਂ 20 ਗੁਣਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਐਚਆਈਵੀ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ। ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਜ਼ਰੂਰੀ ਦਵਾਈਆਂ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਦੀ ਸਹੀ ਪਹੁੰਚ ਨਹੀਂ ਮਿਲ ਰਹੀ। à¨‡à©±à¨• ਨਵੇਂ ਅਧਿਐਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਗੱਲ ਸਾਹਮਣੇ ਆਈ ਹੈ ਕਿ ਆਰਥਿਕ ਤੰਗੀਆਂ, ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਵਿਤਕਰੇ ਅਤੇ ਸਹੀ ਸਿਹਤ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਕਾਰਨ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਔਰਤਾਂ ਜੀਵਨ ਰੱਖਿਅਕ ਐਂਟੀਰੇਟਰੋਵਾਇਰਲ ਥੈਰੇਪੀ (ਏਆਰਟੀ) ਦਾ ਪੂਰਾ ਲਾਭ ਨਹੀਂ ਲੈ ਪਾਉਂਦੀਆਂ।

 

ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ, ਐੱਚਆਈਵੀ ਨਾਲ ਸੰਕਰਮਿਤ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ "ਟੈਸਟ ਐਂਡ ਟ੍ਰੀਟ" ਸਕੀਮ ਤਹਿਤ ਮੁਫ਼ਤ ਦਵਾਈਆਂ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ। ਪਰ ਇਹ ਸਕੀਮ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਔਰਤਾਂ ਤੱਕ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਰਹੀ ਹੈ। à¨…ਧਿਐਨ ਲੇਖਕ ਵਿਲੀਅਮ ਲੌਜ II ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸਿਹਤ ਨੀਤੀਆਂ ਇੱਕ-ਅਕਾਰ-ਫਿੱਟ-ਸਾਰੀਆਂ ਨਹੀਂ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਪਰ ਟ੍ਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਔਰਤਾਂ ਦੀਆਂ ਖਾਸ ਜ਼ਰੂਰਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੋਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ।

 

ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਐੱਚਆਈਵੀ ਇੱਕ ਵੱਡੀ ਸਮੱਸਿਆ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ 2017 ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ ਗਈ “ਟੈਸਟ ਐਂਡ ਟ੍ਰੀਟ” ਸਕੀਮ ਨੇ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਜਾਨਾਂ ਬਚਾਈਆਂ, ਪਰ ਭਾਰਤ ਅਜੇ ਵੀ UNAIDS 95-95-95 ਟੀਚੇ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਪਿੱਛੇ ਹੈ। ਰਿਪੋਰਟ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸਿਰਫ 58% ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਔਰਤਾਂ ਹੀ ਏਆਰਟੀ ਇਲਾਜ ਲੈ ਰਹੀਆਂ ਹਨ, ਜਦਕਿ ਬਾਕੀ ਇਸ ਤੋਂ ਵਾਂਝੀਆਂ ਹਨ।

 

ਅਧਿਐਨ 'ਚ ਮੁੰਬਈ ਅਤੇ ਦਿੱਲੀ ਦੀਆਂ 30 ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਇੰਟਰਵਿਊ ਲਿਆ ਗਿਆ। ਇਨ੍ਹਾਂ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਐੱਚਆਈਵੀ ਦੀ ਰੋਕਥਾਮ ਅਤੇ ਇਲਾਜ ਦੀਆਂ ਸਹੂਲਤਾਂ ਕਾਫ਼ੀ ਚੰਗੀਆਂ ਮੰਨੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ, ਫਿਰ ਵੀ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਕਈ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨਾ ਪੈ ਰਿਹਾ ਹੈ।

 

ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਪਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਗਰੀਬੀ, ਮਾਨਸਿਕ ਤਣਾਅ ਅਤੇ ਨਸ਼ਾਖੋਰੀ ਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਦੇ ਕਾਰਨ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਔਰਤਾਂ ਏਆਰਟੀ ਦਵਾਈਆਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਢੰਗ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਲੈ ਪਾਉਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਵਿਤਕਰਾ ਅਤੇ ਸੈਕਸ ਵਰਕ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਕਲੰਕ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਇਲਾਜ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰੱਖਦੇ ਹਨ।

 

ਅਧਿਐਨ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਜਦੋਂ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਔਰਤਾਂ ਸਸ਼ਕਤ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸਹੀ ਸਹਾਇਤਾ ਮਿਲਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਹ ਇਲਾਜ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਜੇਕਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਰੱਖ ਕੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਕੀਮਾਂ ਬਣਾਈਆਂ ਜਾਣ ਤਾਂ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਹੱਲ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ।

 

ਬ੍ਰਾਊਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅਤੇ ਹਮਸਫਰ ਟਰੱਸਟ ਦੇ ਮਾਹਿਰਾਂ ਨੇ ਵੀ ਖੋਜ ਵਿੱਚ ਯੋਗਦਾਨ ਪਾਇਆ। ਖੋਜਕਰਤਾਵਾਂ ਨੇ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਅਪੀਲ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਏਆਰਟੀ ਸਕੀਮ ਨੂੰ ਟਰਾਂਸਜੈਂਡਰ ਔਰਤਾਂ ਲਈ ਅਨੁਕੂਲ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਵਿੱਤੀ ਸਹਾਇਤਾ, ਭੇਦਭਾਵ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਅਤੇ ਉਚਿਤ ਸਿਹਤ ਸੇਵਾਵਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ।